Luchtvaartdraadkabel wordt voornamelijk gebruikt om het roer, het rolroer, de motor, het landingsgestel, de kompasnaaldcorrector, enz. Van het vliegtuig te besturen. Staalkabels voor de luchtvaart hebben hogere prestatie-eisen dan gewone staalkabels vanwege hun speciale gebruiksomgeving, vereisten voor veiligheid en betrouwbaarheid en langdurig gebruik. De treksterkte is bijvoorbeeld vereist om 1865 MPa of meer te bereiken; volgens de structuur en specificaties zijn vermoeiingstests vereist onder verschillende spanningen. Na de vermoeiingstest moeten de versleten onderdelen voldoende sterk zijn, d.w.z. de breekkracht (zie staalkabelinspectie) mag niet minder zijn dan 50% van de breekkracht gespecificeerd voor het type staalkabel. Luchtvaartkabels vereisen ook een hoge corrosieweerstand. Voor een straalvliegtuig dat bijvoorbeeld op een hoogte van 10.000 meter vliegt, is 90% van de vliegtijd min 50°C. Wanneer het onder atmosferische omstandigheden daalt, verandert de temperatuur extreem snel en vormt zich vaak dauw op het oppervlak van de gebruikte staalkabel. Bovendien, wanneer de remmen zijn geland, stroomt de omgekeerde straalrook van de motor door het rolroer, de hulpvleugel en het verticale roer, en de gebruikte staalkabel heeft sterke corrosie en vervuiling. De soorten luchtvaartdraadkabels omvatten enkelstrengige staalkabel, organische kerndraadkabel en metalen kerndraadkabel. Typische structuren zijn 1×7, 1×19, 6×7+IWS, 6×19+IWS, 6×7+NF, 6×19+NF, enz. De grondstoffen die worden gebruikt voor de staalkabel van de luchtvaart zijn gegalvaniseerde staaldraad en roestvrij staaldraad van koolstofconstructiestaal. De coating van gegalvaniseerd staaldraad moet uniform en continu zijn zonder scheuren en afbladderen. Na het passeren van de inspectie worden de grondstoffen strak en netjes op de spoel gewikkeld die voldoet aan de vereisten in overeenstemming met de procesvereisten, in de twistmachine geplaatst om te draaien en vervolgens het touw op de touwsluitmachine te sluiten. Draairichting (zie methode voor het draaien van staalkabels), behalve dat enkelstrengs touw links gedraaid blijft, zijn alle juiste afwisselende wendingen. De touwkern is over het algemeen gemaakt van katoengaren of hennep en gedrenkt in neutrale olie, of er wordt een metalen kern gebruikt. De leglengte van de staalkabel moet 6 tot 8 keer de diameter van het touw zijn en de leglengte van de draden in de strengen en enkelstrengs staalkabels mag niet groter zijn dan 12 keer de strengdiameter. De leglengte van de strengen en de leglengte van de staaldraad moeten over de gehele lengte gelijk zijn. De diameter van de middelste draad van de streng moet dikker zijn. Het gedraaide touw moet bij lage temperatuur worden getemperd met motorolie als het temperingsmedium om de torsiespanning van de staalkabel te elimineren en de waterstof in de elektrolytisch gegalvaniseerde staaldraad verder te verwijderen om de vermoeidheidsweerstand en breeksterkte van de luchtvaartdraadkabel te verbeteren .
detail inleiding:
